living as a cowgirl

Zo de Jackeroo zit er weer op, terug in de bewoonde wereld hihi. Was wel even wennen hoor, totaal geen bereik met mijn telefoon maar ergens was het ook wel lekker rustig. Je had niet meer het gevoel dat je steeds moest checken of je misschien iets gemist had.
Ik zal proberen na m’n lange verslag van vorige keer om deze iets korter te houden. Na de treinrit en 6 uur in de airco gezeten te hebben stapten we uit in Tamworth op echt een super leuk oud stationnetje. Helaas vergeten om er foto’s te maken, waarschijnlijk door de warmte want het was er om 17 uur nog steeds tegen de 40 graden, gelukkig was het hostel tegenover het station.
Weer een hostel dat veel te duur was voor wat je kreeg maar ja. Gammele bedden, te veel in 1 kamer, airco die niet werkte enz. In de kamer waren nog 2 NL meiden, Charlotte (net aangekomen in Aus) en Jelma (werkt op de farm). Jelma kon ons dus alvast het een en ander vertellen. ’s Avonds zijn we met een groepje uitgegaan naar de bar waar Jelma in het weekend gaat werken. Door alle alcohol die avond kon ik tenminste een beetje slapen in de hitte. De volgende dag deed de airco het weer. Er kwamen nog wat nieuwe meiden in de kamer die ook naar Leconfield gingen, onder andere Lea.
De totale groep waren 19 meiden en 1 jongen. Uiteraard probeer je met iedereen in zo’n week een praatje te maken en merk je al snel met wie je wel een klik hebt en wie niet, maar toch trek je ook snel als Nederlanders naar elkaar. Ik heb het dus ook erg naar m’n zin gehad met Lea en Jelma.
Lea fokt en traint thuis Arabieren dus als ik heeeel hard ga sparen kan ik altijd bij haar terecht hihi.
Ik heb geen dagelijkse notities bijgehouden dus weet ook echt niet alles precies meer maar ik zal proberen en beeld van de week te schetsen. Eenmaal op de farm aangekomen na een stop bij een 2e hands winkel en de bottleshop, was het een bed uitzoeken in de ‘Shed’ en spullen droppen. Eerst een kennismakingsrondje en werd er verteld wat de bedoeling was. Daarna richting de paarden gelopen voor een verdeling, je reed de hele week op hetzelfde paard dus daar krijg je dan ook wel een beetje een band mee en je leert hoe je hem moet rijden. Gelukkig was mijn paardje Spook echt heel leuk. Op zijn linker schouder zat een brandmerk met een hartje, goh laat ik die nou ook net in m’n nek hebben ;) ‘ment to be’ dus.
Ongeveer iets meer dan de helft was gevorderd, tijdens het rijden splitsten we vaak op. Het is echt een bergachtig land met heel veel grote stenen, rotsen en steile stukken. Dus als we echt helemaal buiten gingen rijden was het altijd in stap maar gewoon de omgeving en de ervaring was super. Helemaal bovenop de berg hadden we bereik met de telefoons dus op dat moment kwam bij iedereen de gsm tevoorschijn en zat iedereen te sms’en tijdens het rijden. Op zo’n moment heb ik dus ook snel die foto’s op fb gezet. Op maandag en dinsdag zijn we buiten gaan rijden, schapen drijven terug naar de farm en in de arena (buitenbak) les en spelletjes. ’s Middags kregen we ook les over de schapen. Eerst ging Justin (vast personeel) een schaap vangen en ons het een en ander vertellen en laten zien maar daarna mocht iedereen proberen een schaap te pakken te krijgen. Er waren zo’n 25 schapen op een stuk gras afgezet met hekken en daar gingen dan bijna 20 studenten achteraan rennen. Ik zag dat niet zo zitten maar omdat die schapen alle kanten opschieten werd ik al omver gelopen nog voor ik over het hekje kon klimmen. Hierna gingen ze 2 schapen scheren, echt in een hele kleine ruimte waar wij amper allemaal konden kijken. Uiteraard zaten weer dezelfde vooraan en waren het ook dezelfde die zich opwierpen om een stukje te scheren. Toen Justin z’n schaap een stukje omdraaide zagen we dat hij op z’n borst gewoon een grote wond had. Je zag hem een beetje schrikken zo van shit ik heb ‘m geraakt maar hij deed niks. Op dat moment vonden wij het genoeg en zijn we weggegaan. Later hebben ze nog een schaap geslacht en die werd in de schuur opgehangen, de volgende ochtend kon je helpen om het in stukken te zagen.
Tim traint zijn paarden allemaal met Natural Horsemanship. Dit is een manier om je paard te laten doen wat jij wilt zonder teugels te gebruiken. Het country rijden is echt wel heel anders dan hoe wij rijden. De hoofdstellen zijn gewoon van touw en de teugels dus ook, die laat je ook gewoon heel los en is echt je laatste optie om je paard te corrigeren. Heel veel gaat met gebaren en drukpunten, het plaatsen van je voeten. Zoals voor de singel op de schouders zorgde ervoor dat je paard achteruit liep, achter de singel vooruit. 1 voor de singel was een rondje draaien terwijl de achterbenen bleven staan, soort pirouette zeg maar. Druk uitoefenen met 1 voet op de singel was zijwaarts lopen en 1 voet achter de singel was weer juist een pirouette waarbij de voorbenen op één plek bleven. Al deze ‘spelletjes’ met het paard werden wel tot vervelends toe uitgelegd en geoefend, elke dag weer. Op dinsdag gingen we in de arena draven en galopperen terwijl de beginners in het midden probeerden te draven. Ja hallo!! Ben ik op een manege of zo? Ook toen we moesten slalommen om banden heen zonder teugels te gebruiken maar door te wijzen en je benen te gebruiken, allemaal achter elkaar aan dus ze volgen toch het paard dat voor je loopt.
Op woensdag hadden de paarden een dag vrij en kregen wij verschillende lessen zoals lasso werpen, whip cracking en hoefverzorging. Deze dag reden we met de trucks naar een riviertje waar we gingen lunchen. We zaten allemaal achter in die wagens en er konden er dus ook een paar staan. We moesten onderweg een paar keer stoppen omdat er een boom over de weg lag die ze dan eerst in stukken moesten zagen zodat we ze konden wegschuiven. Hele stukken met zwarte bomen gezien omdat ze in november nog een flinke bosbrand hebben gehad. ’s Middags was het onkruid wieden en hekken repareren, gelukkig was dit optioneel en niet verplicht ofzo. Daisy heeft niets meegedaan, Lea en ik het wieden en daarna ben ik gestopt en ging Lea nog verder. Het zou namelijk wel op je aanbevelingsbrief komen die je kreeg om op een farm te kunnen gaan werken. Nou dat zat toch niet in de planning dus ben ik lekker gaan zwemmen. Lea wilde dat wel en maar goed dat ze die middag verder is gaan werken want die heeft nu zelfs voor een paar weken een baan op Leconfield.
Elke avond had Jelma weer lekker voor ons gekookt en was het daarna lekker kletsen en een biertje rondom het kampvuur. Je staat vroeg op en gaat door de warmte en vermoeidheid dus ook wel weer vroeg naar bed. Op maandag en woensdag hebben we wat spelletjes gedaan.
Donderdag gingen we echt een hele dag op pad om de koeien te verzamelen. We splitsten weer in 4 kleinere groepjes op zoek naar koeien. Je moet dan in een hoefijzervorm achter ze aan rijden en zoveel mogelijk herrie maken zodat ze van je weglopen in de richting dat je wilt. Tijdens deze rit hebben we echt hele gave steile afdalingen gemaakt.
Beneden eerst geluncht en toen moesten we de koeien van de kalven scheiden, dit deden we overigens niet per paard hoor maar gewoon met een stok in onze hand. Nadat deze in verschillende hokken zaten moesten nog alle kalven die al een oor tag en brandmerk hadden weer terug naar de koeien. De aller jongste kalfjes bleven dus over. Eerst hadden we een lasso competitie waar je dus een kalf moest vangen met een lasso. Eerst in een kringetje op 3 meter afstand, kalf stond dan redelijk stil (toen had ik ‘m nog), daarna op 5 m en als laatste een kalf die opgejaagd werd. Je had een aantal pogingen dus uiteindelijk bleef er vanzelf een ‘winnaar’ over. Ook gingen we met een kalf worstelen (ja je leest het goed). Per tweetal ging je het hok in en werd je een kalf aangewezen. Een persoon pakte de staart en hield daar zo lang mogelijk aan vast zodat de ander de kop te pakken kon krijgen, die moest je dan opzij draaien in de neutrale houding. Ze worden dan rustig want ze kunnen geen kant op, daarna kon je het kalf op z’n zij leggen. Dit wordt zo gedaan als ze hun oorlabel en brandmerk krijgen. Dit hebben we dus ook gezien. Het oorlabel snap ik maar Tim wil een extra herkenning hebben voor het geval ze die kwijt raken en er wordt dus ook een stuk van het andere oor afgesneden. Ook hebben we gezien dat een kalf gecastreerd werd. Echt joh, de geluiden dat die beesten maken, niet normaal gewoon. Was echt zielig! En ik snap best dat ze dat label moeten maar een stuk oor afsnijden gaat echt ver. Ook dat je bijna wekelijks 20 ‘studenten’ achter die beesten aan laat rennen om ze te laten zien hoe het op een farm gaat. Is eigenlijk gewoon beesten pesten.
Vrijdag was een hele leuke dag, na het halen van de paarden gingen we met ze zwemmen. Achter de boerderij was een klein meertje en een voor een liep je met je paard het water in. Ook dit moest volgens de Natural Horsemanship methode en dus wijzen naar de richting waarop je het paard wilden hebben. Je maakte eigenlijk 2 rondjes in het water en het werd er best snel diep dus zwom het paard ook echt een stuk. Je kan natuurlijk niet echt op z’n nek gaan hangen want dat verzuipt het dus je moest mee zwemmen. Dit ging best snel dus was een goede workout zo ’s ochtends. Hierna weer een lange uitgebreide les over de trainingsmethode met ‘spelletjes’ maar ook weer een paar races. Na de lunch gingen we nog de wei in en hier konden we ook een stuk galopperen en weer koeien halen. Terug in de arena moesten we per tweetal een koe van de groep scheiden en die proberen tussen 2 tonnen te laten gaan in een apart hok. Ik was samen met Lea, we kregen het kalf wel in het aparte hok maar hij liep langs de tonnen dus met 20 sec strafpunten kwamen we op 54 seconden. Wel waren we met nog 2 tweetallen de enigen die het überhaupt lukte.
Vrijdagavond nog gezellig wat gaan eten in het centrum en op stap gegaan vanwege het country music festival. De volgende ochtend werden we uitgezwaaid op het station. Weer van een aantal leuke meiden afscheid moeten nemen. Hoop ze nog eens te zien in Nederland.

Nu ondertussen in Auckland, Nieuw Zeeland maar daar komt ook een verslag van dus dat komt de volgende keer. Echt korter is het weer niet geloof ik, sorry!

Mis jullie, dikke kus