Finally something from Melbourne

The working life in Melbourne

Het is al weer ruim 4 weken geleden dat ik iets heb gepost, sorry. Normaal doe ik het altijd als ik ergens weer wegga en schrijf ik steeds tussendoor een stukje. Maar dat is er dus niet van gekomen hier, ook blijf ik hier nu 6 weken dus is nogal lang om niets te doen.
Nadat ik dus ben opgehaald door Jodie en Steph heb ik daar heerlijk een paar nachten geslapen en genoten van uitgebreide huisgemaakte heerlijke maaltijden.
Op zondag ben ik met de 3 Deense meiden uit Nieuw Zeeland naar het St. Kilda festival geweest. Dit was de afsluitdag van een 10 daags festival en heel de straat bij het strand was afgezet. Er waren eettentjes, marktkraampjes, straatartiesten en een groot podium met verschillende bands. Daarna zijn we nog even op stap geweest en bleef ik bij hun slapen omdat Jodie best ver uit de stad woont.
De volgende dag had ik met Daphne afgesproken om naar een appartement te gaan kijken. Achteraf gezien hebben we de beslissing best snel genomen en hoorden we van goedkopere plekken. Maar dat is dan eigenlijk allemaal maar van mensen die gehoord hebben van en is dus niet zeker of we iets gevonden zouden hebben. Op dinsdag konden we erin. We delen de slaapkamer samen en hebben een balkon, wat erg fijn is. De rest van het appartement delen we met 6 anderen. Een Engels stel, 2 Ieren, een Nieuw Zeelander en nu net een nieuwe Italiaan. De verhuurster had ons gezegd dat het 5 in totaal waren dus was even een shock maar achteraf is het best gezellig. Iedereen werkt dus we zijn eigenlijk nooit allemaal tegelijkertijd thuis en dat is maar goed ook want we hebben niet eens een fatsoenlijke woonkamer zoals de andere appartementen onder ons. In de keuken hebben we een bank en tv en we denken dat onze kamer vroeger een woonkamer was. Zoals wel op fb gezien was het erg schoon ;(( dus zijn Daphne en ik eerst 2 dagen aan het poetsen geslagen. Over het algemeen komt het er ook op neer dat wij steeds degene zijn die wat uitgebreider schoonmaken.
Op woensdag moest ik langs bij Peter Rowland Catering, het bedrijf dat Jodie voor me had geregeld. Toen ik daar aankwam stonden ze al klaar met de papieren en moest ik eigenlijk alles invullen. Ze vroegen niet eens naar een cv. Achteraf hoorde ik dat Jodie haar man daar vroeger CEO is geweest dus die heeft gewoon gebeld en gezegd dat ik daar zou komen werken. Het is erg leuk omdat je voor verschillende venue’s word ingepland en zo dus altijd weer wat anders doet en ziet. Het lijkt een beetje op Verwiel en Wijngaard of JMW (voor degene die dat kennen) maar wel echt op een hoger niveau. Kunnen veel bedrijven in NL nog wel van leren. Overal werken ze hetzelfde dus ook al ben je ergens voor het eerst, je weet al snel hoe je iets moet doen. En dit gaat van de indeling van glazen op het dienblad tot botertjes die op een schaaltje op tafel liggen. Naast het personeelskantoor zit echt een mega grote professionele keuken waar ze ’s ochtends vroeg allerlei voorbereidingen doen. Al het eten gaat dus al pre prepared naar de locatie waar het daarna door de chefs verwerkt wordt.
Voor ik kon beginnen moest ik hier de RSA cursus doen, dat is een beetje zoals de sociale hygiëne thuis maar hier moet iedereen die hebben. Ze hebben hier echt belachelijke regels qua alcohol maar er is ook best een drank probleem. Ik weet niet of dat komt door de Australiërs of ook door alle Backpackers hier haha. Je moet legitimatie checken om alcohol te verkopen en daar let de organisatie echt heel streng op, de boetes zijn ook echt in de duizenden dollars. Overal checken ze ook je legitimatie als je uitgaat, zonder kom je gewoon echt niet binnen. Onder de 18 mag je absoluut niet drinken of een kroeg of club binnen. De enige uitzondering om binnen te komen is als er eten geserveerd wordt want dan moet je gewoon mee kunnen en qua drinken mag je een drankje bestellen als je ouders erbij zijn én je een maaltijd nuttigt. Nadat ik op Valentijnsdag (ach je moet wat) deze cursus heb gedaan, kon ik zaterdag met mijn eerste shift beginnen bij het Sidney Myer Music Bowl waar op dat moment een prachtig klassiek concert was. Dit is gewoon drank verkoop net zoals bij Ahoy bijvoorbeeld maar ondertussen heb ik ook al hele fancy bruiloften en diners gedaan in de Port Melbourne Yacht Club of de Botanical Gardens. Diners in de art gallery, balletvoorstelling en Blink 182 concert in de Music Bowl. Ik weet niet wat het is maar ik wind ze allemaal om m’n vinger haha. Veel managers zijn erg tevreden en vragen of ik meer shifts voor hun kan werken. Zo heb ik dus deze week 1,5 week maar 1 dag vrij maar dat is wel erg lekker voor de centen. Dit weekend werk ik op de Avalon Air show als supervisor in een barretje.

Ondertussen zijn Cato en Isabel ook in Melbourne dus daar kunnen we af en toe gezellig mee chillen. Ook is het afgelopen maandag na 4 weken eindelijk gelukt om met Joey en Jeroen af te spreken, ook erg gezellig om hun weer te zien.

Misschien heb je wel wat foto’s en video’s op fb gezien, de airshow was erg gaaf om te doen. Op de laatste dag kwam iemand van het management met me praten, bleek het contactpersoon te zijn dat ik via Jodie had gekregen. Hij vroeg wat m’n plannen verder waren en nadat ik vertelde dat ik net voor de Grand Prix Melbourne zou verlaten, heeft ie me omgeluld om te blijven haha.
Ik had al met Daphne naar de website van de outbacktrip gekeken en erg m’n twijfels gekregen. Het was voor heel veel geld wel heel erg back to basic. Alle nachten buiten slapen in een swag en tijdens de meeste lunch stops waren er douches maar niet eens bij allemaal. Ik heb dus snel beslissingen moeten nemen en de dag daarna de outbacktrip geannuleerd. Achteraf gezien kostte het me wel een paar dollars. Van Headingbush krijg ik 95% terug maar helaas mijn aanbetaling aan de traveldesk van onze ‘geweldige’ organisatie ben ik kwijt. Ik kan hierdoor 2 weken langer in Melbourne blijven en dus meer werken, waaronder vanaf morgen 4 dagen op de Grand Prix!! Echt vet, ik heb er zo’n zin in. Lange dagen maar goed geld, en wat een ervaring! Volgende week ben ik nog 3 daagjes beschikbaar om te werken en ga ik m’n laatste dingetjes regelen. Zoals zien wat ik nog wil zien in Melbourne en even langs Jodie met een bloemetje om te bedanken voor het opvangen toen ik net aan kwam en het regelen van deze prachtbaan.
Dan op vrijdagmiddag vertrekken Daphne en ik in onze huurauto voor een weekendje Great Ocean Road. Door de grandprix kon ik die niet meer met mijn familie uit Tasmanië doen. Dan op maandag de 25e vlieg ik naar Alice Springs, daar heb ik een 3 daagse trip naar de Ayers Rock omdat ik dat niet volledig wil overslaan en op de 29e vlieg ik naar Perth.
Dan komt Ruben eindelijk op 2 april!!! Mijn gevoelens daarover vliegen echt alle kanten op.
Ik kan niet wachten om hem te zien maar tegelijkertijd is het ook het besef dat ik daarna nog maar 25 dagen heb voor ik naar huis moet. Tot aan vorige week had ik het nog veel te veel naar m’n zin hier om daar aan te denken. Als hij er niet was geweest zou ik hier nog veel langer blijven.
Gelukkig begin ik me er de laatste dagen toch wel langzaamaan echt op te verheugen. Ik droom zelfs dat ik hem op het vliegveld ophaal haha. Heb hier nog geen enkele keer gedroomd.
Maar eerst nog een paar weken genieten voor ik 29 april thuiskom (net op tijd om de laatste koninginnendag in Breda te vieren)

See ya soon :)