M'n vertrek + dagje Hongkong
Blijf op de hoogte en volg Kimberley
25 Oktober 2012 | Australië, Sydney
Eindelijk was het dan zover, mijn vertrek naar Australië. Het voelde ontzettend dubbel, het liefst was ik natuurlijk alsnog lekker veilig thuis gebleven. Hoef je ook de mensen waar je van houdt niet te missen :). Maar ik wist ook wel dat het tijd werd om door te zetten! Anders zal ik er altijd aan blijven denken hoe het geweest had kunnen zijn. En heel eerlijk, je werkt toch naar die dag toe dus na een geweldig afscheid zondag in het Stammeneke en daarna thuis nog met de mannen, was ik er ook wel aan toe om te gaan. Anders blijft het gevoel zo voortduren. Maandag ben ik nog bij Ruben geweest en dat afscheid viel toch wel zwaarder dan we beide hadden gedacht.
Aangekomen op Schiphol werden we eerst bij elkaar verzameld en kregen we de laatste informatie. Zo hoorden we dat de mensen van China Airlines naar een luxe hotel in Taipei zouden gaan en wij naar een simpel maar prima questhouse in Hongkong. Grote kans dat Cato dus heeft gechilled bij een zwembad terwijl wij bijvoorbeeld een douche, toilet en wastafel in nog geen 2 m2 hadden. Het was zelfs zo ‘erg’ dat we omdat de douche ook niet afgeschermd was, bedacht hadden dat eerst iedereen maar naar het toilet moest en dan zouden we daarna douchen. En maar goed ook want alles werd zeiknat haha. De groep van de Cathay vlucht waren er maar 7, dit was een erg gezellig clubje.
Maar mijn dag in Hongkong kom ik zo op terug, eerst nog even terug naar Schiphol.
Pap en mam hebben me naar Schiphol gebracht en dat was al zwaar genoeg haha. Het KIM tijdschrift dat ze hadden gemaakt en waar de meesten van jullie aan meegewerkt hebben is echt super!! Ik heb het doorgebladerd en zou later in het vliegtuig wel verder kijken want de tranen voelde ik al prikken in m’n ogen. Bij de douane heb ik zo snel mogelijk gedag gezegd van pa en ma. Ik zag al anderen van onze groep en hun ouders staan huilen en daar kan ik dus echt niet tegen, hè Tessa en Merel? Jullie hebben dat wel gemerkt geloof ik. Ik ben niet zo goed in dat rekken ervan. Het is moeilijk om tranen te zien bij je ouders en dan ga je mee, dat wilde ik vermijden. Jullie weten dat ik van jullie hou en jullie verschrikkelijk zal missen!!! En dat huilen doe ik dan wel in m’n eentje in het vliegtuig haha.
Ik dacht namelijk dat ik het tijdschrift wel gelijk kon bekijken maar als je dan als eerste een hele pagina door je vader geschreven moet lezen is dat toch lastig. Een paar uur later nieuwe poging gedaan, dit keer achteraan begonnen, dit ging beter. Wat een verhalen hebben sommigen van jullie geschreven zeg, wauw!! (Ik moet zeggen Marjorie en Michel, jullie puzzel is lastig. Daar moet ik een keer op m’n gemak naar kijken hihi)
De 11 uur durende vlucht duurde ook echt lang, pfff!! Natuurlijk weer geen oog dicht gedaan, maar ja, moet er wel wat voor over hebben. In Hongkong werden we opgehaald op het vliegveld en zijn we met de bus naar het guesthouse gegaan. Maar goed dat we het niet zelf hoefden te zoeken zeg, wat een drukke straat met allemaal borden aan de gevels met reclame e.d. Hele smalle winkeltjes en gangetjes naar hostels. We werden opgesplitst in 2 gebouwen. Ik werd samen met Daphne en Anne-Marieke als eerste afgezet. We hebben even 2,5 uur geslapen en zouden om 13 uur door de andere 4 opgehaald worden om de stad in te gaan. Door het simpelweg mislopen van elkaar konden we elkaar niet vinden en we hadden nog geen nummers uitgewisseld. Dus zijn wij met z’n drietjes de stad in gegaan. We wilden wel wat eten en natuurlijk een bak koffie. Het dichtstbijzijnde bekende was de Delifrance, dus daar maar naar binnen. Een veggie delight, ik dacht dat is een broodje gezond ofzo hahaha helaas! Het was een broodje met echt alleen sla, komkommer, tomaat, rauwe champignons en dikke plakken ui. Maar goed, de cappuccino smaakte heerlijk.
Hierna op eigen houtje de stad ingetrokken, maar ja waar moet je naar toe als je maar 1 dag hebt en je toch graag het beste beeld van Hongkong wilt krijgen. Uiteindelijk een paar toeristen aangesproken die rondliepen alsof ze wel wisten waar ze naar gingen, bleken Australiërs te zijn. We waren welkom om met hun de train naar hongkongpark te nemen maar wij moesten nog HK dollars regelen dus dat was geen optie. Gelukkig wisten ze wel hoe we aan de overkant van de straat kwamen om langs de haven te lopen, de skyline te zien en een super groot winkelcentrum.
Het was namelijk een drukke weg en we hadden al een tijdje geen zebrapad of iets gezien, blijkbaar moest je ondergronds oversteken. Haha wisten wij veel…
Na veel gelopen, gezien en gefotografeerd te hebben zijn we teruggegaan naar het guesthouse. We hadden nog zo’n 4,5 uur te besteden, gelukkig kon de vrouw van het hostel alsnog een tour regelen.
De open topbus starrynight tour zou om 17 uur starten en 20 uur eindigen.
Eerst langs Temple Market, veel troep maar leuk om te zien. Zo zielig, we liepen voorbij een soort dierenwinkel en daar hadden ze gewoon katjes en hondjes in glazen kooien, niet veel groter dan waar bij ons konijnen of cavia’s in zitten.
Terwijl we daar liepen werd het donker dus tijdens de route die volgde hadden we prachtig uitzicht.
Daarna teruggelopen naar het hostel, spullen gepakt en was het tijd om de bus terug naar het vliegveld te nemen. Ik zit nu in het vliegtuig dit verslag te schrijven en zal het uploaden met de foto’s zodra ik in Sydney wifi heb. In de bus en op het vliegveld Hongkong is gratis wifi (op veel plekken in de stad ook trouwens) maar skypen ging niet helemaal lekker. Maar ik hebben de stemmen gehoord van diegene die ik even moest horen. Zolang ik bezig ben gaat het prima hoor en heb ik het zeker wel naar mijn zin dus ik denk ook wel dat het goed gaat komen maar ik vind een half jaar nu nog erg lang klinken. De mensen bij mij uit de groep gaan de meesten voor een maandje of 3, maar ach we zullen zien hoe het loopt. Laat ik maar geen uitspraken doen want impulsieve Kimberley kan nog wel eens regelmatig van gedachten veranderen op dit gebied.
Ik zal nu echt mijn verhaal afsluiten en volgende keer mijn best doen om het wat korter te houden anders ben ik bang dat jullie snel afhaken met lezen.
Dit was niet zo lang om jullie af te schrikken ofzo hoor
Liefs
Aangekomen op Schiphol werden we eerst bij elkaar verzameld en kregen we de laatste informatie. Zo hoorden we dat de mensen van China Airlines naar een luxe hotel in Taipei zouden gaan en wij naar een simpel maar prima questhouse in Hongkong. Grote kans dat Cato dus heeft gechilled bij een zwembad terwijl wij bijvoorbeeld een douche, toilet en wastafel in nog geen 2 m2 hadden. Het was zelfs zo ‘erg’ dat we omdat de douche ook niet afgeschermd was, bedacht hadden dat eerst iedereen maar naar het toilet moest en dan zouden we daarna douchen. En maar goed ook want alles werd zeiknat haha. De groep van de Cathay vlucht waren er maar 7, dit was een erg gezellig clubje.
Maar mijn dag in Hongkong kom ik zo op terug, eerst nog even terug naar Schiphol.
Pap en mam hebben me naar Schiphol gebracht en dat was al zwaar genoeg haha. Het KIM tijdschrift dat ze hadden gemaakt en waar de meesten van jullie aan meegewerkt hebben is echt super!! Ik heb het doorgebladerd en zou later in het vliegtuig wel verder kijken want de tranen voelde ik al prikken in m’n ogen. Bij de douane heb ik zo snel mogelijk gedag gezegd van pa en ma. Ik zag al anderen van onze groep en hun ouders staan huilen en daar kan ik dus echt niet tegen, hè Tessa en Merel? Jullie hebben dat wel gemerkt geloof ik. Ik ben niet zo goed in dat rekken ervan. Het is moeilijk om tranen te zien bij je ouders en dan ga je mee, dat wilde ik vermijden. Jullie weten dat ik van jullie hou en jullie verschrikkelijk zal missen!!! En dat huilen doe ik dan wel in m’n eentje in het vliegtuig haha.
Ik dacht namelijk dat ik het tijdschrift wel gelijk kon bekijken maar als je dan als eerste een hele pagina door je vader geschreven moet lezen is dat toch lastig. Een paar uur later nieuwe poging gedaan, dit keer achteraan begonnen, dit ging beter. Wat een verhalen hebben sommigen van jullie geschreven zeg, wauw!! (Ik moet zeggen Marjorie en Michel, jullie puzzel is lastig. Daar moet ik een keer op m’n gemak naar kijken hihi)
De 11 uur durende vlucht duurde ook echt lang, pfff!! Natuurlijk weer geen oog dicht gedaan, maar ja, moet er wel wat voor over hebben. In Hongkong werden we opgehaald op het vliegveld en zijn we met de bus naar het guesthouse gegaan. Maar goed dat we het niet zelf hoefden te zoeken zeg, wat een drukke straat met allemaal borden aan de gevels met reclame e.d. Hele smalle winkeltjes en gangetjes naar hostels. We werden opgesplitst in 2 gebouwen. Ik werd samen met Daphne en Anne-Marieke als eerste afgezet. We hebben even 2,5 uur geslapen en zouden om 13 uur door de andere 4 opgehaald worden om de stad in te gaan. Door het simpelweg mislopen van elkaar konden we elkaar niet vinden en we hadden nog geen nummers uitgewisseld. Dus zijn wij met z’n drietjes de stad in gegaan. We wilden wel wat eten en natuurlijk een bak koffie. Het dichtstbijzijnde bekende was de Delifrance, dus daar maar naar binnen. Een veggie delight, ik dacht dat is een broodje gezond ofzo hahaha helaas! Het was een broodje met echt alleen sla, komkommer, tomaat, rauwe champignons en dikke plakken ui. Maar goed, de cappuccino smaakte heerlijk.
Hierna op eigen houtje de stad ingetrokken, maar ja waar moet je naar toe als je maar 1 dag hebt en je toch graag het beste beeld van Hongkong wilt krijgen. Uiteindelijk een paar toeristen aangesproken die rondliepen alsof ze wel wisten waar ze naar gingen, bleken Australiërs te zijn. We waren welkom om met hun de train naar hongkongpark te nemen maar wij moesten nog HK dollars regelen dus dat was geen optie. Gelukkig wisten ze wel hoe we aan de overkant van de straat kwamen om langs de haven te lopen, de skyline te zien en een super groot winkelcentrum.
Het was namelijk een drukke weg en we hadden al een tijdje geen zebrapad of iets gezien, blijkbaar moest je ondergronds oversteken. Haha wisten wij veel…
Na veel gelopen, gezien en gefotografeerd te hebben zijn we teruggegaan naar het guesthouse. We hadden nog zo’n 4,5 uur te besteden, gelukkig kon de vrouw van het hostel alsnog een tour regelen.
De open topbus starrynight tour zou om 17 uur starten en 20 uur eindigen.
Eerst langs Temple Market, veel troep maar leuk om te zien. Zo zielig, we liepen voorbij een soort dierenwinkel en daar hadden ze gewoon katjes en hondjes in glazen kooien, niet veel groter dan waar bij ons konijnen of cavia’s in zitten.
Terwijl we daar liepen werd het donker dus tijdens de route die volgde hadden we prachtig uitzicht.
Daarna teruggelopen naar het hostel, spullen gepakt en was het tijd om de bus terug naar het vliegveld te nemen. Ik zit nu in het vliegtuig dit verslag te schrijven en zal het uploaden met de foto’s zodra ik in Sydney wifi heb. In de bus en op het vliegveld Hongkong is gratis wifi (op veel plekken in de stad ook trouwens) maar skypen ging niet helemaal lekker. Maar ik hebben de stemmen gehoord van diegene die ik even moest horen. Zolang ik bezig ben gaat het prima hoor en heb ik het zeker wel naar mijn zin dus ik denk ook wel dat het goed gaat komen maar ik vind een half jaar nu nog erg lang klinken. De mensen bij mij uit de groep gaan de meesten voor een maandje of 3, maar ach we zullen zien hoe het loopt. Laat ik maar geen uitspraken doen want impulsieve Kimberley kan nog wel eens regelmatig van gedachten veranderen op dit gebied.
Ik zal nu echt mijn verhaal afsluiten en volgende keer mijn best doen om het wat korter te houden anders ben ik bang dat jullie snel afhaken met lezen.
Dit was niet zo lang om jullie af te schrikken ofzo hoor
Liefs
-
25 Oktober 2012 - 08:43
Bernard Van Gils:
Hoi Kimberley,
Je reis klinkt nu al geweldig. Ga ervoor, denk niet teveel aan ons en geniet met volle teugen!
Heel veel plezier!
Groetjes,
Bernard -
25 Oktober 2012 - 16:18
Marianne:
Lieve Kim,
Jij gaat een half jaar genieten en mij enorm jaloers maken met al je verhalen ;) Haha.
Het deel Hong Kong is je al goed afgegaan. Succes met alle puzzels, je hebt 6 maanden om ze op te lossen en het tijdschrift van voor tot achter te lezen ;).
Ik kijk al uit naar je volgende verhaal.
Dikke kussen van Marianne en Niek + een pootje van Sam -
25 Oktober 2012 - 16:42
Merel:
Enjoy!!!!! Het klinkt leuk meid x -
25 Oktober 2012 - 17:49
Tessa :
Ik vond ons afscheid wel bijzonder; in de Albert Heijn ;-) Het enige mindere was dat ik daarna met een dikke keel en betraande ogen nog mijn boodschappen moest doen.....
Wel grappig dat je nu al engelse woordjes in je zinnen plakt; '..om met hun de TRAIN naar hongkongpark te nemen...' Je bent al goed aan het inburgeren Kim!
Heel veel plezier lieverd en kijk al uit naar je volgende verslag. Xxxxxxx -
25 Oktober 2012 - 19:59
Kim:
Snoesje! Zo leuk om je verhaaltje te lezen!! Kan niet wchteb tot de volgende! Lekker genieten en af en toe even je vertand op nul! Je hebt het dik verdiend, maak er wat moois van! Denk aan je, Liefs Kim -
25 Oktober 2012 - 20:29
Renee:
Ha Kimmie,
Wat een heerlijk verslag..
Leuk om je zo te volgen!!
Nu ben je lekker in Sydney, lekker genieten daar.
Time flies when you're having fun!!!!
Liefs vanuit het koude Dordrecht.. -
25 Oktober 2012 - 21:29
Betty:
Fijn dat je je KIM mooi vindt; het was zo leuk om het te maken!!! We hebben ons toch best goed gehouden op Schiphol, hé?! Met het 'Fado-lied' van Brigitte Kaandorp in het achterhoofd, wisten we wat liever zouden willen doen, maar gedroegen we ons (bijna) braaf 'polder'-achtig, hihi! De dag erna hoorden m'n collega's aardig wat 'pingetjes' van de iPhone afkomen, dankzij de gratis Wifi!; dus dat voelde lekker vertrouwd. Met als extraatje op het einde nog het lukken van het skypen. xx -
26 Oktober 2012 - 06:25
Ruben:
heerlijk om te lezen...alsof je praat! wat een indrukken die je meemaakt, zo nieuw allemaal voor je! ben blij dat we nog effe konden skypen, echt fijn om je stem te horen! echt super gaaf lief! have fun! het leven is mooi maar jij hebt nu de slingers in handen om is een keer je eigen ding te doen dus ga ervoor! hele dikke x voor jou van mij -
26 Oktober 2012 - 11:48
Sandra:
Hey Kim,
Wat super om je eerste verslag te lezen (nadat we al even geappt hebben :), lang leve internet!!!)
En je verhalen hoeven echt niet korter, ik wil al je avonturen natuurlijk wel kunnen volgen!
X
Sandra -
27 Oktober 2012 - 17:28
Piet & Irma :
Hoi Kimberley,
Je bent net weg en nu al zóveel te vertellen.Leuk om te lezen.
Blijf er voor gaan, deze ervaring kan niemand je straks meer afnemen.En wat je met plezier doet, vergeet je nooit meer.
Groeten
Piet&Irma(Walgaard!!!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
